Marcoumar Comp 25 X 3mg

• Trombo-embolische verwikkelingen (preventie en behandeling)
• Myocardinfarct (bij geselecteerde patiënten)
• Hartritmestoornissen (bv.: atriumfibrillatie bij mitralisstenose)

Welke stoffen zitten er in dit middel?

• De werkzame stof in dit middel is fenprocoumon. Eén tablet bevat 3 mg.

• De andere stoffen in dit middel zijn: maïszetmeel, talk, magnesiumstearaat, lactose Zie rubriek 2 "Marcoumar bevat lactose".

Bepaalde geneesmiddelen kunnen het effect van Marcoumar en daarom moet uw arts de stolling vaker controleren als er een wijziging is in geneesmiddelen die u samen met Marcoumar inneemt, of als andere geneesmiddelen gestart of gestopt worden.

• Spreek erover met uw arts indien u volgende geneesmiddelen gebruikt:

• geneesmiddelen gekend onder de naam salicylaten (zoals aspirine)

• niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen.

Als er vocht uit uw wervelkolom wordt afgenomen (lumbaalpunctie) of als u een andere diagnostische of therapeutische procedure moet ondergaan die gepaard gaat met een risico op een ongecontroleerde bloeding (zoals een onderzoek van de bloedvaten), dan moet uw arts u strikt controleren.

Een zeer strikte controle door uw arts is vereist als uw kleine bloedvaten kwetsbaarder zijn dan normaal (bijvoorbeeld als de normale doorstroming van bloed verminderd is omdat een neerslag de doorgang blokkeert (gevorderde arteriosclerose) of als u ernstige hypertensie heeft) maar ook als uw leverfunctie of nierfunctie ernstig verstoord is,

Talrijke voedingssupplementen op basis van planten (Sint-Janskruid in het bijzonder) kunnen eveneens het effect van Marcoumar wijzigen (zie " Inname met voedsel en drank "). Vermijd het gebruik ervan of het wijzigen van de hoeveelheden ervan tijdens de behandeling met Marcoumar. Informeer er uw arts over.

Een behandeling met Sint-Janskruid mag niet gecombineerd worden met een behandeling met Marcoumar. Indien dit het geval is, is het aangewezen de inname van Sint-Janskruid te stoppen en uw arts te raadplegen voor een eventuele aanpassing van de posologie van Marcoumar.

• Waarschuw onmiddellijk uw arts als u het volgende vaststelt:

• de geringste bloeding van het tandvlees

• de aanwezigheid van bloed in de urine

• paarsachtige vlekjes of bruinzwarte vlekjes onder de huid.

• Bepaalde ziekten kunnen het effect van Marcoumar wijzigen. Breng uw arts op de hoogte van de ziekten waaraan u lijdt.

Bijvoorbeeld:

• koorts

• alcoholisme,

• lichte hypertensie,

• hartinsufficiëntie,

• arteriosclerose (= verminderde bloedstroom door een afzetting die de passage blokkeert),

• darmaandoeningen,

• vermindering van de lever- of nierfunctie,

• obstructie van de galwegen,

• abnormale schildklierfunctie (orgaan dat verschillende hormonen afscheidt),

• nefrotisch syndroom (= nieraandoening die waterophoping veroorzaakt (oedeem) )

• ernstige diabetes.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan Marcoumar bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Waarschuw onmiddellijk uw arts als u het volgende vaststelt:

• de geringste bloeding van het tandvlees • de aanwezigheid van bloed in de urine • paarsachtige vlekjes of bruinzwarte vlekken in de huid.

Immuunsysteemaandoeningen: Overgevoeligheid (allergie)

Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zwaar bloedverlies

Bloedvataandoeningen: Bloedingen kunnen optreden. Blauwe teen.

Maagdarmstelselaandoeningen: • misselijkheid, • braken, • diarree, • afname van de eetlust.

Lever- en galaandoeningen: Uiterst zeldzame gevallen van hepatitis(leverontsteking met of zonder geelzucht) werden waargenomen; gewoonlijk leidt het stopzetten van de behandeling tot genezing. Toch werden er gevallen gemeld tijdens de behandeling van Marcoumar van vermindering van de functie van de lever waarbij een leveroverplanting nodig was of waarbij de patiënt overleed. . Daarom moet uw leverfunctie nauwkeurig worden gecontroleerd als u een behandeling volgt van lange duur met Marcoumar (zie rubriek en " Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel ").

Huid- en onderhuidaandoeningen: Necrose (= afsterven van de cellen) van de huid kan optreden in het begin van de behandeling. In dat geval dient u uw arts te waarschuwen. Ook kunnen zich overgevoeligheidsreacties van de huid (allergie) voordoen. In zeldzame gevallen kan zich haaruitval voordoen. Dit is meestal reversibel na stopzetten van de behandeling. Ernstige infectie (soms dodelijk) die tot uiting komt als purperen vlekken in de huid (purpura fulminans). Frequentie niet bekend: Een pijnlijke huiduitslag. In zeldzame gevallen kan Marcoumar ernstige huidaandoeningen veroorzaken, zoals calciphylaxis. Dit begint met een pijnlijke huiduitslag maar kan leiden tot ernstige gevolgen. Deze bijwerking komt vaker voor bij patiënten met een chronische nierziekte.

Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen: Een afname van de hoeveelheid bot en een toename van de breekbaarheid van de beenderen (osteoporose) werden gerapporteerd tijdens een lange termijn behandeling met Marcoumar.

- Hemorragische verschijnselen of hemorragische diathese (b.v. hemofilie)
- Gastro-intestinale, urogenitale of respiratoire ulcera en bloedingen
- Cerebrovasculaire bloeding
- Aneurysma
- Diabetische of hemorragische retinopathie
- Geprogrammeerde lumbale punctie of eender welke andere diagnostische of therapeutische ingreep met risico van ongecontroleerde bloeding
- Angiografie
- Actieve tuberculose
- Acute of subacute bacteriële endocarditis
- Verhoogde broosheid van de kleine bloedvaten (bv. gevorderde atherosclerose of ernstige arteriële hypertensie)
- Ernstige leverinsufficiëntie waaronder ernstige aandoening van het leverparenchym (zie rubrieken Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik en Bijwerkingen)
- Ernstige nierinsufficiëntie
- De periode na een neurochirurgische of urogenitale ingreep
- Zwangerschap en borstvoeding
- Moeilijke biologische controle
- Slechte therapietrouw
- Overgevoeligheid voor fenprocoumon of voor één van de hulpstoffen van Marcoumar.
Menstruele bloedingen zijn geen contra-indicatie.

Volwassenen en kinderen > 14 jaar

• 1ste dag: 2 tot 3 tabletten
• 2e dag: 2 tabletten
• Vanaf 3e dag: 0,5 tot 1,5 tablet per dag volgens de waarde van INR
• 1ste dag: volledige dosis heparine + 4 tot 5 tabletten
• 2e dag: heparine met een kwart verminderen + 2 tot 4 tabletten
• 3e dag: 1 tot 1,5 tablet per dag
• Vanaf 4e dag: 0,25 tot 1,5 tablet per dag volgens de waarde van INR

Toedieningswijze

• De dosis in één keer toedienen
• De tabletten dienen zonder kauwen met een weinig water, bij voorkeur bij het slapengaan